Zabudowania dworskie

Dwór stał w południowo-zachodniej części założenia, w pobliżu starej drogi z Wizny. Był to pierwszy tego typu obiekt w Bożejewie. Jego bryła dominowała nad otoczeniem. Wybudowany został na planie prostokąta o wymiarach 24 x 13 m na wysokim, boniowanym, przeprutym otworami sklepionymi łukiem odcinkowym, cokole o grubości muru 60 cm. Był to obszerny murowany dom, parterowy z mieszkalnym poddaszem. Elewacja frontowa, zwrócona na północny zachód, dziewięcioosiowa. Główne wejście poprzedzała murowana weranda, do której prowadziło kilka stopni. Nad nią znajdowała się prawdopodobnie wystawka w dachu, być może z balkonem. Dwór nakryty był dachem naczółkowym, krytym dachówką. W r. 1950 stały jeszcze mury, które i z czasem uległy dewastacji i rozbiórce.

Na południe od dworu stała oficyna murowana, tzw. dom folwarczny i obok większość zabudowań gospodarczych: spichlerz, stajnia, kuźnia i drewniana stodoła. Spotykamy więc w Bożejewie kompozycję, w której zabudowa gospodarcza sąsiaduje z dworem.

Jednak dwór izolowany był żywopłotem, co zapewniało mu względny komfort i estetykę. Przed dworem urządzony był podjazd z osią widokową w kierunku północno-zachodnim, gdzie aleja akacjowa rozdzielała dwie kwatery parku. Obsadzone były żywopłotem z bzów, leszczyn, klonów, jarząbów i lip. Trzecia kwatera parku znajdowała się na północny wschód od opisanych wyżej zabudowań gospodarczych, między nimi a murowanymi oborami. Ujęta również w różnogatunkowy żywopłot, obwiedziona drewnianym płotem, częściowo wysadzona była drzewami owocowymi. Sad ten oddawany był Żydom w pacht. W trójkącie między starą drogą a gościńcem do Janczewa mieściły się liczne zabudowania gorzelni: murowana gorzelnia z kominem, dom gorzelniany i obsługi (dwukondygnacyjny, murowany) i budynek gospodarczy. Duży teren położony na południe od zabudowań dworskich zajmował sad owocowy.